Üstteki fotoğrafı 2014 Mayıs ayında çekmişim. Vakıflı'dan Samandağ'a inerken karşıma çıkan manzara. Verimli bir ova, upuzun bir sahil ve karşıda tepesi bulutlu Kılıç Dağı. Arkası Suriye, ilerisi de meşhur Lazkiye. Alttaki fotoğraf düne ait. Bu sefer sahilden Kılıç Dağı. Arkası gene aynı...
O zamandan beri benim hayatımda çok şey değişti eğer burayı okuyan kaldıysa sizin hayatınızda da çok şey değişti. Suriye İç Savaşı'nda da bu dört yılda dostlar düşman, düşmanlar müttefik oldu. Dinamikler darmadağın olup toplandı, meşhur deyişle kartlar yeniden dağıtıldı. Ama bu dört senede Suriye'de bir iç savaş olduğu gerçeği hiç değişmedi.
İş nedeniyle Türkiye'nin yarısına ayak bastım ve sevdiğim ender yerlerden birisi Antakya oldu. O klişelere girip üç din bir arada, hoşgörü vs vs demeyeceğim merak etmeyin. Kadınların sosyal hayatta yer alması ve rahatlıkla içki içilebilmesi benim için yeterli. Muhteşem yemekler de bonus'u... Şehre ilk defa turist olarak gelmiş, hanımla güzel bir akşam geçirmiş eski Antakya sokaklarında dolaşırken 1937 Fransa'sını düşündüm. Savaşın ayak sesleri duyulmasa, dünyada ekonomi boktan olmasa acaba Antakya hala Suriye'de mi kalırdı? Peki Suriye'de kalmış olsa bugün bir yıkıntı mıydı?
İster kader diyin ister şans...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder