Depresif değil yorgun, sıkkın değil bıkkınım. Eşek gibi koşturmaktan kendime zaman ayıramıyorum. Eskiden TV-laptop-kanepe üçlüsü mutlu ediyordu beni asosyal yaşamımda sonra piyangodan +1 kadrosu çıktı, iyi kötü takıldım ara ara sosyal yaşamda. Şimdi iş seyahatlerinden ona da fırsat bulamıyorum.
Mesela Gisele 10 dakika-bilemedin 15- mesafede bana ama ben eve zor attım kendimi. Gerçi erkekleri almıyorlar ya adaya... Adaletin bu mu dünya? İlle bileklerimi mi kesmem lazım? Hı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder