Beş sene önce şunu yazmıştım bloğa: "acaba Antakya hala Suriye'de mi kalırdı? Peki Suriye'de kalmış olsa bugün bir yıkıntı mıydı?
İster kader diyin ister şans..."
Bugün Antakya bir yıkıntı. Kaderinde varmış demeyeceğim... İki gündür aklımda sürekli Samandağ sahilde otelin altındaki balık restoranını işleten aile var.
Öfkeliyim, üzgünüm, çaresizim...
