Samsun'u hiç sevmem. Ekim 2006'da bir ay Sahra Sıhhiye tepesinde geçirdikten sonra aksi de beklenemezdi. Zaten denize bu kadar uzak bir sahil şehrinin nesini sevsem ki? Neyse kader döndü dolaştı beni Samsunlu bir şirketin ofisine oturttu; hatta bir dönem 55 plakalı araba bile kullandırttı. Bol bol Samsunlu hemşerim oldu kısacası.
Uzun lafın kısası yarın Samsun'a uçuyorum ama İzlanda'dan kalkan küller kelek atarsa akşam dönememe ihtimalim var. Samsun intikamını feci alıyor.
Fotoğraf da askerlik günlerinden,
Brezilyalı çok kral bir başçavuş vardı. Bir gün gene nöbetteyiz...
5 yorum:
alemsin:)
cuma şam'a gidiyorum; sende 23 nisan için son durum nedir?
sen git ben istanbul'u beklerim :)
iyi yolculuklar...
Yirmiüjj Nisan kutlamalarında Çin yemeklerine dadanacak mışsınız duyduğum kadarıyla. Yalannn mı?
kader kısmet
Dinimiz amin.
Yorum Gönder