Yazdım sanıyordum, bulamadım: on sene önce son terapi seansı da bitip kendimi Nişantaşı'nın akşam kalabalığına kattığımda güzel bir hafta içi sonbahar akşamıydı. Haftada birle başlayıp üç haftada bire kadar uzayan aralar sonucunda da sonlanan iki buçuk yıllık süreç bana iyi gelmişti. O dönem psikologlu diziler/filmler bu kadar popüler değilken elimizde bir In Treatment vardı bir de ucundan Sopranos, başka varsa da eklenir yorumlara. İşte o In Treatment'ın sonunda Gabriel Byrne da psikanalistinin seansından çıkıp bir Brooklyn sokağının kalabalığına karışıyor ve üç sezonluk dizi sonlanıyordu.
İşte aradan yıllar yıllar geçti, ben kendimi yalnız ve sıkışmış hissettikçe terapistime tekrar ulaşma fikri gittikçe büyüdü. Hazır In Treatment da tekrar çekilmeye başlamışken bir mesaj atayım dedim kendisine. Limonata gibi bir sonbahar öncüsü akşamda yeni ofisinde ilk seansımızı yaptık. Açıkçası iyi de geldi...
