Şiddet derinlerde bir yerlerde duruyor. Kimimiz ilk tehditte ona sarılırken kimimiz Nirvana'ya vardığından olsa gerek üzerine beton dökmüş oluyor. Her şart altında çok içgüdüsel bir dürtü. Bir sürü filmde, kitapta durum irdelendi; ayrıntı isteyen de daha bilimsel yayınlara yönelebilir.
Benim etrafım da beni şiddete yönelten bir sürü insan evladıyla dolu. Birisini dövsem, ağzını burnunu kırsam, meşe odununu kafasına eklesem rahatlarım diye düşünüyorum. Ama Fight Club vari bir mastürbayon değil dediğim; Edward Norton'dan gideceksek Derek Vinyard'ın şekil A'da görülebilen kaldırım öptürme seansını tercih ederim.
Şimdi kimse bana "ay insan denilen varlık zevk için öldüren, zarar veren tek canlı" demeyin, size babunlar ve yunuslardan oluşan ordumla karşılık veririm.
Bunu yazarken içimdeki şiddet dürtüsü azaldı sanki. Ama elbet birileri ifrit edecek beni; neyse ben yemek yiyeyim...
6 yorum:
o resimdeki sahne aklımdan çıkmayan sahnelerden biridir izlediğim onlarca film arasında (mutevazi izleyiciyim ben izlediğim binlerce film de diyebilirdim:)))) ben şiddet duygumuzu bastırarak büyüdüğümüzü düşünüyorum, çocuklarda onulmaz bir şiddet var, sonra kreş-okul-yuva derken saklamayı öğretiyorlar hepimize, yoksa bazan çakmak istiyorum karşımdakine uçan tekmeyi!
şiddet duygusu elbette de bastırılıyor. evet arada salmak lazım, kafayı karşındakine gömmek lazım.
bu sabah giymek uzere aradigim bir seyi bulamadigimda komidine oyle bir tekme attim ki, az daha sakat kaliyordum:)
insan kafayi karsisindakine gomerken dikkat etmeli. iki kasin ortasinin biraz ustu, dusmanin sakagina geldi mi hem dusmani bayiltirsin, hem de biseycik olmaz.
- gençliğinde olası bir tecavüze karşı kafa egzersizleri çalışmış olan dü.-
lütfen şiddetimizi eşyalara değil insanlara yöneltelim. onlar suçsuz varlıklar, insanlar gibi değiller.
kafayı burna sokmak da iyi bir yöntem.
abov! o sakin ve guvenilir goruntunun altinda bir canavar yatiyormus!
sponseho
sen doktor ceykıl ve bay hayd'ı bilir misin horatio?
Yorum Gönder