Bugün boşa geçti, yapacak işler çok ve ben bu yazıyı ofis dahilinden yazıyorum. Hayır iş yapmıyorum hala ve trafiğin açılmasını bekliyorum. Güngören'deki Antep mahallesine uğradım da öğlen hala feci şiş hissediyorum, düşünün artık ne kadar yediğimi.
Eve gidince yapacak birşey var mı? Yok...
Haftasonu da rutin geçecek: sabah terapi, dönüşte pazar alışverişi sonrası yatış pazar akşamına kadar. En iyisi eve iş götüreyim değişiklik olsun.
1 yorum:
Plansızlık ve muallakta bırakılan işler kadar nefret ettiğim bir şey yok ama gel gör ki hep beni buluyor.
Önce işleri yığıp ondan sonra da bunlara gerek yok acele etmeyelim demek de nedir?
Ne istiyorlarsa söylesinler hallederiz ama önce ne istediklerine bir karar verebilseler keşke.
Adamın da dediği gibi: "Çok güldük yine program değişecek"
Yorum Gönder