Dün akşam uzun süreden beri ilk defa mutlu hissettim. Sebebini bilmiyorum; kurcalamadım da. Akşam saatlerce okudum, hatta uyumayayım da sabaha kadar okuyayım istedim. Ama içtiğim bira uykumu getirdi doğal olarak, sızdım. Rüya gördüm bir de. Sanki güzel bir rüyaydı. Ben, annem, babam Paris'teymişiz ama sanki daha sayfiye yeri gibi bir yer. Neyse, kaldığımız yerin bahçesindeyiz, asmalarla kaplı bir bahçe... Trenle Marsilya'ya geçecekmişiz ama geç kalıyormuşuz falan bir koşuşturmaca. Ne zamandır görmüyordum rahmetliyi rüyamda iyi oldu, özlemiştim.
Sabah uyanabildim mesela ama bu sefer de çiçekleri sulamakla uğraşınca geç kaldım işe. Mutlu da mutsuz da olsam işe geç kalıyorsam bu mesajı iyi okumalıyım değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder